woensdag 10 februari 2016

Album recensie Duran Duran - Duran Duran (1981)

Album recensie Duran Duran - Duran Duran (1981)

 
 


 
Ik leerde Duran Duran pas kennen nadat ik New Moon on Monday had gehoord. Ik dacht dat het Bowie was, maar toen bleek dat het Duran Duran was, was ik meteen verkocht. Met terugwerkende kracht heb ik later dit album en Rio gekocht. Het stelde me zeker niet teluer. Een band die kan komen met een debuut als deze mag trots op zichzelf zijn.
Ik vind de band nog steeds zwaar ondergewaardeerd in Nederland.

1.Girls on Film (3:33)
Het openingsnummer is meteen raak. Een catchy melodie, lekkere bas en een gitaartje wat je bijna mee kan zingen. De mooie zweverige synth maakt het mooi af. De night versie die ze later op zouden nemen is wat mij betreft nog mooier. Completer en boeiender. De ongecensureerde clip heeft uiteraard de extra dimensie gegeven aan het nummer.


 2.Planet Earth (4:03)
Dit nummer is altijd minder favoriet geweest bij mij. Althans deze versie. Ook hier is de night versie velen malen beter. Wederom een fantastische bas van John Taylor. Hier lieten ze al horen meer te zijn dan een bandje met mooie jongens. Altijd een vrolijke meezinger tijdens live shows. Knap pop liedje, dat wel

3.Anyone Out There (4:03)
De zweverige synth vind ik werkelijk betoverend in dit nummer. Als ik me daar op concentreer ga ik het nummer steeds mooier vinden. De melodie is pakkend, en het refrein typisch LeBon. Knap nummer, had zo een single kunnen zijn. Nick Rhodes maakthet nummer muzikaal echt een sprookje voor me. Kan ik uren naar luisteren!

4.To the Shore (3:51)
Een nummer wat een beetje doet denken aan Save a Prayer. Het is in het intro vooral een samenspel tussen Simon en Nick, zodra Andy inzet is dat het deel wat me aan Save a Prayer doet denken.
In het refrein klinkt het allemaal wat tegendraads, maar daarom niet minder mooi. Dromerig is het juiste woord bij dit nummer. Helaas sneuvelt de song voor de US release omdat hier de night versie van Planet earth op staat. Dat is een mooie aanvulling, maar ook een verlies voor die markt.

5.Careless Memories (3:56)
Een ware klassieker ondertussen, die live nog regelmatig voorbij komt. Op deze plaat klinkt het allemaal wat strak geproduceerd, maar live is werkelijk een ware rocker. En de band kan dat gewoon. Een mooi voorbeeld hiervan is te vinden op Duran Duran - Arena (1984)
Het nummer schopt het tot single. Mooi om te horen dat Andy's wens om zijn gitaar te laten gelden goed te combineren is met het new wave geluid. Een van mijn grote Duran Duran favorieten!

 6.Night Boat (5:25)
Dat mysterieuze begin, ik kick er echt op. Wat een fantastisch nummer is dit! Het intro duurt erg lang, en dat bouwt de spanning alleen maar op. Het is voor Duran Duran begrippen een vrij donker nummer. Ik was dan ook erg blij toen het nummer tijdens de tour van 2005 ineens weer op de setlist verscheen. Wat een feest was dat!

7.Sound of Thunder (4:07)
Anders dan zijn voorganger, een vrolijk in het gehoor liggent deuntje. Dit zou zeker hitpotentie hebben gehad. De song schijnt te gaan over een man die wereldoorlog 3 veroorzaakt. Het is een gedicht van LeBon die hij nog had liggen, en later dus als tekst voor dit nummer heeft gebruikt. Ook dit nummer staat weer op de setlist sinds 2005. Vaak gecombineerd met hold back the rain.

8.Friends of Mine (5:44)
Dit nummer doet me altijd denken aan Waiting for the nightboat. Zelfde sfeer, zelfde donkere muziek. De betekenis van de tekst is me niet helemaal duidelijk, Georgie Davies schijnt een crimineel te zijn geweest die in de jaren 70 vast zat, maar blijkbaar toch vrijkwam ondanks de vele protesten. 9in de 80's won ene George Davis de soundmix show met een Stevie Wonder imitatie. Hoe kende DD die gast nou vroeg ik me altijd af als klein ventje. Verder lijkt het een soort protest tegen mensen die pretenderen vrienden te zijn, maar het uiteindelijk niet zijn. Maar wat geniet ik enorm van dit nummer. Tijdens het kerst deel van de Astronaut toer opende ze met dit nummer in Antwerpen. Ik stond vooraan en vanaf de 1e tonen kon voor mij het concert al niet meer stuk! Duran Duran in topvorm! Zo hoor ik ze graag!

9.Tel Aviv (5:21)
Een instrumentaal afscheid van deze plaat. Op de achtergrond hoor ik Simon wat lallen, het blijkt Jidisch te zijn. Het zal wel. In 2010 op de heruitgave zat er een nieuwe versie van Tel Aviv bij, met gezongen tekst. Wat mijn betreft veel interessanter dan deze track.

Behalve de nieuw opgenomen langere versies, namen ze ook nog extra nummers op voor de b-kanten (en bij gebrek aan materiaal voor de live shows) te weten: .
• Late Bar
• Khanada
• Fame (cover van de Lennon/Bowie song)
• Faster Than Light.
Deze 4 hadden zeker niet misstaan op het album zelf. Stuk voor stuk kwaliteit songs die dezelfde sfeer hadden als het album. Ondertussen in vele vorme te vinden op speciale uitgaves, verzamelaars etc etc. Gelukkig is dit materiaal sterk genoeg gebleven om mooie rereleases te kunnen realiseren.

Topplaat, die nog regelmatig op mijn installatie te horen is.


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten