Album recensie Editors - In Dream (2015)

Album recensie Editors - In Dream (2015)

Ik ken de band vanaf de 1e cd, die ik destijds erg goed vond. Echter vind ik nu In this light and on this evening hun beste plaat, en luister de 1e 2 albums eigenlijk niet meer. Blijkbaar vind ik hun elektronische uitstapjes veel interessanter, dan de wat meer gitaar georienteerde. Natuurlijk zijn die niet slecht, maar dit ligt me wat meer. verveelt minder snel voor me. Toen ik dus vernam dat er weer een elektronische plaat aan zat te komen, klonk dat veelbelovend. En gelukkig stelt de plaat me niet teleur.

Ik heb de vinyl versie (1e uitgave is in "goud" vinyl) en deze is erg mooi vorm gegeven. Mooie gatefold hoes, leuk gekleurd vinyl en 6 zwart wit foto's (art pics) van de bandleden, en een download card. Zo hoort het.

No Harm (5:06)
De opener is lekker mysterieus, en de 1e sound bevalt me meteen. Ik weet wat ik verwacht, en wat ik nu hoor is precies dat. Wat mooi dat Tom Smith meteen laat horen waar hij toe in staat is. Lage en hoog, het wordt allemaal gebruikt in dit nummer. Dromerig, zweverig zou ik het willen omschrijven. De opener zet de toon! Mooi!

Ocean of Night (5:05)
Het intro doet me denken aan een Elton John song. Er volgt een semi up tempo beat die mijn wenkbrauwen wat doet fronzen. Meteen gaan mijn gedachten naar Coldplay's sky full of stars. Gelukkig klinkt dit nummer na het refrein minder goedkoop, want er komt een heel lekkere bas in. Het nummer is aardig, maar doet me minder. Lijkt gemaakt om als single uit gebracht te worden, want het klinkt vrij toegankelijk.

Forgiveness (3:44)
Dit nummer neigt wat meer naar de Editors zoals velen ze graag horen. Mooie zware drum. Nummer neigt tot lekker meezingen. Zal live waarschijnlijk ook wel goed werken.

Salvation (5:02)
Mooi begleid door violen (of zijn het synths?) horen we weer een sfeervol nummer wat lekker zweeft. Maar dan wordt je wakker gemaakt in het refrein! SALVATION! Wow... wat mooi zeg! Een van mijn favoriete nummer op het album!

Life Is a Fear (4:24)
Een goedkoop drum beatje opent het laatste nummer van kant a. De piano doet denken aan de oude U2 songs. In het refrein horen we een bel. Dit nummer is het meest 80's georienteerd van het hele album. En dat mag, want het klinkt lekker!

The Law (4:51)
Rachel Goswell ken ik niet, maar ze is een mooie toevoeging op dit nummer. Het is lekker traag, en lijkt vast te zitten in een slechte droom waar je wel harder wil, maar niet harder kan... Mooie sfeer in de song.

Our Love (5:18)
Verassend dit. Gezongen met de kopstem, en hij komt er mee weg, want het klinkt gewoon heel erg ok! De sound van de beat doet me wat denken aan Donna Summer. Een populaire sound in het disco tijdperk. Het zweverige synth geluid wat er bij het refrein bijkomt maakt het echt een heel erg mooi nummer

All the Kings (4:53)
Aanstekelijke beat en melodielijn vanaf het begin. Ik vind de zang hierbij ook erg mooi. In het frein is goed te horen dat de zanger meer in zijn mars heeft dan de mooie lage stem. De stem is wel het geheime wapen van deze band. Leuk nummer, wat

At All Cost (4:54)
Het mooie piano intro, en daaropvolgende rustige intro klinkt mooi.. en daar is ie weer, de mooie zang. Mooi hoe het elektrische gitaartje meetikt als ritme in dit nummer. Mooi ingetogen nummer...

Marching Orders (7:45)
De afsluiter is ook de moeite waard. Wordt mooi rustig op gebouwd, en als alle instrumenten dan bij elkaar komen moet ie lekker hard! Wederom vind ik de zang erg mooi, en dat geeft zoveel meer aan het totaal plaatje mee!. Mooi bombastische afsluiter van dit erg mooie album...

Conclusie is dat ik toch echt meer van de synth Editors houdt. De andere albums liggen stof te happen, waar deze en "in this light" nog regelmatig een draaibeurt krijgen.
Ik vind dit minstens net zo goed als "in this light" (het is iets vrolijker, dat wel) en dus gewoon een zeer degelijke plaat!