Concert verslag Henny Vrienten in TivoliVredenburg Utrecht 26-11-2015

Concert verslag Henny Vrienten in TivoliVredenburg Utrecht 26-11-2015

Aan het eind van elke show neemt Henny een foto van zijn publiek, zo ook in Utrecht. Ik sta er enthousiast op :)
(van https://www.instagram.com/hennyvrienten/)

Fotograaf: Jelmer de Haas verkregen via https://www.facebook.com/TivoliVredenburgUtrecht/posts/1181210028574290







Het was november 2014 toen ik de cd presentatie van het album En toch meemaakte in de Melkweg te Amsterdam. Het was 23 jaar geleden dat Vrienten solo iets had gedaan, en nu was het zover. Een album, en een solo tour. Ik had er zo lang op gewacht, het ging eindelijk gebeuren. Op 30-01-2015 woonde ik het openingsconcert van de tour bij in TivoliVredenburg. De show vond plaats in de Hertz zaal. Mooi geplaceerd, en erg mooi geluid. Fijne setting om Vrienten en band daar aan het werk te zien. Het hele album werd integraal gespeeld, en als toevoeging Is dit alles (van Doe Maar). Ondanks dat het een zeer goed album was, voelde ik toch een gemiste kans om wat oudere solo nummers te horen.

 

Groot was dan ook mijn geluk toen Henny aankondigde zijn 2e album binnen één jaar klaar te hebben (Alles is anders) en als kers op de taart zou er weer een tournee volgen. Het leek erop of mijn wensen vervuld zouden worden, want Henny kondigde aan dat deze tour ook wat oudere nummers zou bevatten. Nou weet ik dat Henny mijn voirge verslag over de En Toch tour had gelezen, en ik wil niet zeggen dat het door mij komt dat het nu anders zou zijn, maar wellicht heeft 't hem op een idee gebracht, of doen beseffen dat men ook graag zijn solo werk live hoort)

 

Afgelopen donderdag was het dus zover, de afsluiting van de tournee in Utrecht. Mooi symbolisch, En toch begon daar, en Alles is anders sluit er af. Wederom in de Hertz zaal. Ik had deze keer erg mooie plekken (helemaal vooraan, recht tegen over Henny) De show opende met het nummer Zelfs de wind (van Alles is anders) en dat was een mooie keuze. De tekst is zo enorm mooi, en Henny liet zien in vorm te zijn. Qua zang niks ingeleverd, en de band die hij bij zich heeft is nagenoeg gelijk aan eerder dit jaar.

 

Helaas ben ik niet in bezit van de setlist en kan uit mijn hoofd de volgorde van de songs niet zo opnoemen, maar de start van de show beloofde in ieder geval dat het geen integrale show met het hele nieuwe album zou worden. Een beetje variatie vind ik persoonlijk ook erg fijn.

 

Jan Hendriks profileerde zich als gitarist in een zeer positieve zin. Heb me echt vermaakt met zijn muzikale spel. Ook drummer Martijn Bosman (oa: Kane, Gotcha) is een genot om naar te luisteren en kijken.

 

Uptempo nummers van het nieuwe album zoals Meer moet dat niet zijn en Twente of Drenthe komen erg goed uit de verf live. Meer moet dat niet zijn neigt enorm naar een Doe Maar track door het reggae ritme, en dat werd live uitgebuit door een soort teaser aan het eind van het Doe Maar nummer De laatste X. Ik vond het wat jammer dat dit niet werd uitgesponnen tot het hele nummer. Zo'n heerlijke groove, en op zicht voor de band heerlijk om te spelen.

 

Van het vorige album kwamen onder andere Margreetje (blijft een feest), mug in de klamboe (lekkere funky versie, wat meer instrumenten) en Lieske voorbij. Dit laatste nummer is live naar mijn idee veel mooier dan op plaat. Het verhaal erachter maakt het nog veel mooier, maar blijkbaar moet ik Henny het zien zingen, om het breekbare te waarderen.

 

Van het album http://www.musicmeter.nl/album/12251 kwam Blij en Bang voorbij. Hendriks en Vrienten samen, erg indrukwekkend. Afgezien dat het een prachtig nummer is, was de chemie tussen de twee muzikanten erg mooi om te zien.

Ook Scharrelvarken van het zelfde album werd gespeeld. Geschreven door Belinfante, en een jolig nummer, met een grappige tekst. Leuk, want nooit live gehoord.

 

Van http://www.musicmeter.nl/album/11700 werd Als je wint gespeeld. Voorafgegaan aan zeer grappige anekdote over het opname proces met Herman Brood. Vrienten is behalve een goede artiest ook een zeer boeiende verteller. Hij zei dat hij een bloedhekel had aan artiesten die een biografie van zichzelf schreven, en dat is enigszins jammer want ik denk dat hij genoeg leuke verhalen te vertellen heeft. 

Een mens moet wat te zeuren hebben; helaas bleef het bij deze track voor dit album. Ik verlang al jaren naar een live uitvoering van Geen Ballade, maar daar zal ik nog op moeten wachten. Hopelijk komt dat nog een keer.

 

Als afsluiter werden de onvermijdelijke Doe Maar nummers gespeeld. Hoe vaak ik ze ook al live heb gehoord, het blijft gewoon leuk. Is dit alles en 32 jaar sloten de show af.

Weer een mooie show in een mooie zaal van een mooie muzikant!

 

Wat vooral opviel (en dat zie ik bij Doe Maar ook) is het plezier waarmee de band op het podium staat. En dat plezier wordt in zeer mooie manier overgedragen aan het publiek. Henny is productiever dan ooit, en ik hoop dat er snel weer een tournee en album volgt. Maar nu eerst weer de 84e reünie (zijn eigen woorden) met Doe Maar in juni 2016.