woensdag 2 december 2015

Album recensie Prince - 1999 (1982)

Album recensie Prince - 1999 (1982)



1999 was een magisch jaartal.. de overgang naar een nieuw millenium.. Maar dat was nog zo enorm ver weg, bijna niet voor te stellen. Ik zou 27 zijn als het zover was. Dat duurde nog eeuwen dus. Nu in 2015 weet ik wel beter. De tijd vliegt, en 1999 ligt ver achter ons. Maar de plaat gaat nog steeds goed mee. Ik kocht 'm in 1985, want het was een dubbel lp, en daar moest wel even voor gespaard worden natuurlijk. Maar trots als een pauw ben ik overgegaan tot de aanschaf zodra het kon. Er was ook een 1 lp versie, maar ik had al snel gezien dat ik toch echt de complete set wilde hebben. Warner wilde eigenlijk niet dat Prince een dubbelaar op de markt bracht, en daarom is de 1 lp versie een soort compromis geweest, maar totaal overbodig natuurlijk. Later toen de cd op de markt kwam was de dubbelaar te lang voor een cd (er kon toen nog maar 74 minuten op een cd) dus werd DMSR er vanaf gelaten. Weer een verminking, maar toen er 80 minuten op een cd kon werd dit gelukkig nog gecorrigeerd.
De hoes laat allerlei dingen zien, de rude boy button van Controversy, de band naam Revolution staat in spiegelbeeld in de I van Prince, dus de band was er al, maar kreeg nog geen vernoeming op de release. En de 1 in 1999 is een geslachtsdeel. Ook zien we het mannen en vrouwen teken al bij elkaar staan, later zou deze evolueren in het symbool van Prince. In de 1e 9 van 1999 is die combi ook al te vinden.

1.1999 (6:22)
Dat dit nummer niet voor de wereldwijde doorbraak heeft gezorgd begrijp ik echt niet. Het heeft werkelijk alles, de sound, de melodie, het meezing gehalte, de dance vibe... Bescheiden hit geweest. Zelfs toen het werkelijk 1999 was en opnieuw werd uitgebracht deed het weinig. Door de toen nog bestaande issues met Warner kwam Prince met een her opgenomen versie (de new master) die eigenlijk afbreuk deed aan dit originele nummer. Snel vergeten dus maar. Het is duidelijk, Prince is gekomen om een feestje te maken op dit album! Laat maar komen zou ik zeggen!

2.Little Red Corvette (4:58)
Wederom een sterk nummer met een zeer aanstekelijk refrein. Ook een single geweest die veel meer eer had verdiend dan dat het kreeg. Het werd wel een hit, en kwam ook op MTV (wat bijzonder was voor een gekleurde artiest) De 12 inch versie bevat een leuk uitgebreid stuk wat niet te horen is op deze versie. Ook live speelt hij dit nummer nog regelmatig, en tijdens de laatste tournees heeft hij er meer gitaar in verwerkt, wat echt erg mooi past in het nummer. Knappe song, en absoluut een klassieker in het oevre van Prince.

3.Delirious (3:56)
Een Rock 'n Roll achtig nummer wat altijd een feest is als de man 'm live brengt (is al even geleden). Leuk nummer, vrolijk, en dat het synth geluid achterhaald klinkt maakt het alleen maar leuker! Ook een single geweest, maar deed niks. Het einde waarin een baby te horen is, is volgens mij nog eens gebruikt in als een sample in een Aliyaah track?

4.Let's Pretend We're Married (7:20)
Interessant intro.. De opbouw van de song maakt het spannend. De eerste zin maakt al duidelijk dat we hier te maken hebben met een nummer over sex. Vrije sex zonder "strings attached" want There ain't nothin' wrong if it feels all right probeert hij zijn prooi te overtuigen. Tevens geeft hij gewoon toe vreemd te gaan, maar dat is ok: My girl's gone and she don't care at all Ik was 13 toen ik dit nummer luisterde, en begreep al aardig wat Engels, maar hoorde ik dat nou goed? I wanna fuck you so bad it hurts, it hurts, it hurts en I sincerely wanna fuck the taste out of your mouth.. dat was toch wel even wat zeg! Mijn onschuldige geest zou niet meer hetzelfde zijn... Dat maakte dit nummer alleen maar interessanter natuurlijk! Dat hij het lef had dit zo op plaat te zetten zeg! Wat een held! Behalve de schunnige tekst vind ik het nummer erg goed. Ooit is dit nummer nog eens verschrikkelijk verkracht door Tina Turner.

5.D.M.S.R. (8:05)
Een nummer wat heel erg 70's Disco/Funk klinkt. Een typisch Prince feest nummer. In het midden van de song lijkt hij duidelijk te willen maken dat hij de man achter Vanity en the Time is:
Jamie Starr's a thief
It's time 2 fix your clock
Vanity 6 is so sweet

Als we dat al niet wisten, weten we dat nu. Ik vind dit een heerlijk nummer, vooral muzikaal erg aanstekelijk

6.Automatic (9:24)
Een wat donkere song met lekkere herkenbare Prince sound. Ik kan er eeuwig van genieten. Let eens op de bas aan het eind van de song, wat lekker zeg! De teksten in de song doen vermoeden dat het hier om een SM achtige sex gaat, De clip bevestigd dat enigszins, maar helemaal duidelijk is de tekst me niet. De song duurt duurt net geen 10 minuten, maar dat stoort me niet. Prince gooit er nog een mooie one liner uit: They say nothing's perfect but they don't know you wellicht een mooie om ooit eens te gebruiken om een iemand te versieren?

7.Something in the Water (Does Not Compute) (4:00)
Weer die fantastische Lynn Drum. Wat een mooie sound heeft die toch. Prince heeft natuurlijk geen alleen recht op die sound, maar heeft m wel groot gemaakt, waardoor ie autmatisch aan de man wordt gelinkt. Prince lijkt teleurgesteld in zijn vriendin in deze tekst. Onzeker, verdrietig... Hij schreeuwt het lekker uit in de song. Hij verwerkt het verdriet met "Bitch, I don't even think you're special"En zo ga je weer verder inderdaad. Dit nummer speelt hij nog regelmatig, en is enorm poplair onder de fans! En terecht!

8.Free (5:00)
Prince heeft ons gelukkig ook nog iets te melden qua moraal: Don't cry unless you're happy, don't smile unless you're blue, Never let that lonely monster take control of U geniet meer van het leven... en misschien wel heel erg nodig om in deze dagen te realiseren:
Be glad that U r free
Free 2 change your mind
Free 2 go most anywhere, anytime
Be glad that U r free
There's many a man who's not

Ze zouden het zo in een campagne kunnen gebruiken voor opvang voor de vele vluchtelingen die momenteel Europa instromen. Het is zo simpel, maar het is natuurlijk wel zo. Veel dingen vinden we gewoon, en Prince zet ons even terug op de aarde met deze tekst, die ten alle tijden geldt. Mooi nummer, wat ik altijd lekker mee loop te bleren, want daar nodigt het echt voor uit.

9.Lady Cab Driver (8:25)
Dit nummer kon me als klein ventje niet bekoren, maar inmiddels wel. Dit was ook het nummer wat ik natuurlijk halverwege altijd zachter moest zetten, want anders zouden mijn ouders denken dat ik keiharde porno zou zitten te kijken. Vanity kreunt er in dit nummer lekker op los, en dat was spannend natuurlijk, maar ik schaamde me er ook wel een beetje voor. De muziek is lekker funky.
In een seksueel getinte sfeer neemt Prince de taxi chauffeuse mee in extase, en reageert zich dan af op allerlei maatschappelijke problemen. Ieder zijn hobby zeg maar. Ik vind het een bijzondere combinatie. Maar, ook voor God heeft Prince een stootje over: That's for, that's for the creator of man en dat is dan toch wel weer sympathiek. Het instrumentale deel wat na deze sessie volgt vind ik het beste stuk in het nummer. Zo enorm funky, Prince op en top!

10.All the Critics Love U in New York (5:55)
Weer een nummer met de combinatie van maatschappij en sex. Prince komt er toch mee weg, en het is weer een heerlijk nummer. Ook dit wordt nog veel gespeeld tijdens live shows, waar New York dan wordt vervangen door de plaats waar de man voet heeft gezet.

11.International Lover (6:35)
De vlucht is bijna over, en Prince wil ons veilig laten landen met zijn maatschappij Prince International. Een typische Prince ballad, die natuurlijk weer uitmondt in sex. Dat geeft niet, zijn ballads zijn daarom zo lekker om te horen.Als Prince aankondigt We are now making our final approach to Satisfaction is de plaat ten einde gekomen. Die bevrediging heb ik ook bereikt, muzikaal gezien. Remember, next time you fly, fly the International Lover, dat doe ik zeker, want de muzikale verslaving wordt alleen maar gevoed door het beluisteren van deze paarse muziek.

De singles van dit album brachten nog 3 nieuwe songs mee
How Come U Don't Call Me Anymore (B-kant 1999), Horny Toad (B-kant Delirious) en Irresistible Bitch (B-kant Let's Pretend We're Married).
How Come U Don't Call Me Anymore is een mooie piano begleide song, en had echt niet misstaan op deze plaat. Alicia Keys heeft er in 2001 nog een aardige hit mee.
Horny Toad neigt wat naar Delirious, en heeft een zeer vermakelijke tekst.
Irresistible Bitch, ook erg fijne track. De kwaliteit van deze 3 songs bewijzen dat Prince echt zoveel goeds aan het maken was in die tijd, natuurlijk moest dit een dubbelaar worden. Als het aan Prince lag had er nog wel een bij gekund denk ik?

Don't worry, I wont hurt you, I only want to have some fun stelt Prince ons gerust in het intro. Die belofte maakt hij waar kan ik concluderen aan het einde van de plaat. Het is een groot feest, een muzikale trip! De kleine man heeft iets groots gemaakt met dit album!
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten