Album recensie Prince - O(+> (1992)

Album recensie Prince - O(+> (1992)

 

 

Het 14e studio album van Prince volgde vrij rap (12 maanden) na Diamonds and Pearls. Weer een dubbelaar (op LP) Helaas heeft Rosie Gaines the NPG verlaten, Mayte was hiervoor terug gekomen, maar alleen qua looks en dansen misschien een vooruitgang. Qua zang talent totaal niet. Prince was verliefd, en als een Yoko en John gingen de 2 samen op pad. Het album bevat 1 nummer wat al bekend was (bij de bootleg verzamelaars) the Flow. De rest van de nummers zijn allemaal nieuw. Origineel had de plaat meer segues (in de bespreking laat ik deze buiten beschouwing) waarin Kirstie Alley een rol als journaliste speelt. Deze zouden een rode draad vormen voor een verhaal lijn. Gelukkig zijn deze later verplaatst door muziek. Er bleven er 2 over, die vrij kort zijn, maar eigenlijk niks toevoegen. Op de video 3 chains O' gold is de verhaallijn die bedoeld was om in dit album te stoppen nog wel te zien. Bijna elk nummer is voorzien van een videoclip. (mooie video, aanrader)
De hoes van de cd was destijds uniek. De jewelcase had het Prince symbool in de voorkant in het goud gedrukt staan. Dit was vrij uniek voor die tijd, en nog steeds vind ik dat een erg mooie hoes. Later verscheen er ook een cd met het symbool er op (gespoten leek het wel) die er af kon slijten.
Prince was definitief met D&P een andere weg qua sound ingeslagen. Het was nog steeds funky, maar de typische Prince sound was wel verdwenen. Dit betekende niet dat hij kwaliteit inleverde. In deze periode was de man nog steeds succesvol, maar de hits werden wat minder. Van dit album kwamen 4 singles, waarvan Sexy MF het meeste deed. De rest (wat echt geen slechte nummers zijn) deden wat minder. Het was een andere tijd, een nieuwe generatie... De tour voor dit album zou in 1993 met de Act II tour Europa aandoen. Gelukkig was Tony M toen al verdwenen (tijdens de ActI tour in USA was hij er nog wel bij)

1.My Name Is Prince (6:25)
Een hip-hop achtige beat laat Prince samples van I wanna be your lover, Partyup en Controversy horen. Leuk, Prince sampled zichzelf. Een vrij agressief nummer! Prince schreeuwt het nummer tot aan het eind uit. Ik geniet ervan als de man zo fel is! Wel ironisch dat hij vlak na de release van dit album zijn naam aanpaste naar het symbool om zo z'n contract met Warner te ontlopen. My name was Prince dus. Ook een grote rol voor Tony M op dit nummer. Ik vond dat het minste stuk op de plaat. Wel hoor ik ook lekker veel gitaar. De langere versie laat dat nog net iets meer horen. Ik hoor dit nummer nog steeds erg graag! Gaat me echt niet vervelen!

2.Sexy MF (5:25)
Een echte funk plaat! Dat is smullen! Een eentonige funk gitaar leidt ons door het hele nummer heen. Maar is het zo enorm lekker! Prince rapt, maar op een heerlijke relaxte manier. De tekst is seksueel getint, gecombineerd met humor I got wet dreams, coming outa my ears? ,ok.... De titel werd al weergegeven als M.F. want Motherfucker voluit schrijven kon in die tijd nog echt niet. Het zingen was al rebels. Prince deed het. De Amerikaanse persing van dit album is (natuurlijk) gecensureerd, en tijdens het woord fucker hoor je een Prince gilletje... Niet echt een verbetering. Het nummer werd tijdens de tour van 1991 (Diamonds & Pearls) al geïntroduceerd, dus heel verrassend was het al niet meer één jaar later, maar wel net zo lekker! Levi's solo halverwege is ook niet te versmaden. Ik hoor het nummer nog regelmatig op de radio voorbij komen, en reken dit nummer dan ook tot de klassiekers van Prince (bij het grote publiek) Zelfs de rap van Tony M kan ik waarderen.

3.Love 2 the 9's (5:46)
Een jazzy / Funky nummer wat lieflijk begint, maar uitloopt in een samenspel tussen Prince, Mayte en Tony M. Als geheel toch wel een lekker nummer. Wederom zijn de raps in het nummer echt acceptabel.

4.The Morning Papers (3:57)
Een zeer aanstekelijk nummer op een fantastische manier gezongen door Prince. Even geen Tony M of Mayte, maar gewoon Prince, de band en de heerlijke gitaar die Prince in dit nummer gelukkig erg veel gebruikt! Vanaf moment 1 een gewaardeerd nummer, die ik nog steeds lekker hard mee aan het zingen ben!

5.The Max (4:31)
Het intro bevat een gil van Mayte (denk ik) die ik later ook in de Macarena van Los del Rio terug hoorde. De drum doet me denken aan het nummer wat Prince met Loïs Lane - Precious (1992) opnam, Qualified. Volgens mij is dat dezelfde drum sound. Het funky piano geluid vind ik de kracht van het nummer. Deze plaat moet hard worden gedraaid. Tony M bemoeit zich steeds met het refrein, de song is te lekker om me daar aan te storen.

6.Blue Light (4:38)
Prince heeft na de release van Prince - Emancipation (1996) geroepen dat als er een muziek stijl niet op stond, hij het niet kon spelen. Reggae kan dus worden weggevinkt, want dit is een poging tot. Veel Prince liefhebbers vinden dit een draak. Ik ben een liefhebber. De tekst is typische Prince humor, en ik vind zijn stem erg mooi. Het is geen ingewikkeld nummer, maar gewoon heel erg ok.

7.I Wanna Melt with U (3:51)
Dit nummer werd in 1e instantie opgenomen om te fungeren als B-kant, maar Prince vond het zo goed, dat ie op het laatste moment besloot het toch op het album te laten komen. Gelukkig maar, want het swingt de pan uit, en het is een geslaagd experiment. Welke "dance" stijl dit is wil ik me niet aan wagen, want daar ben ik niet thuis, maar als Prince zijn stempel erop zet kan ik er zeker naar luisteren. Zal zeker een succes zijn geweest in menig striptent. Grappige verwijzing overigens naar de b-kant van Sign O the times, La la la, hee he he.. just like a dog horen we Prince zingen, en daarna horen we dezelfde "honden"geluiden als in dat nummer.

8.Sweet Baby (4:01)
Een zeer lief, en mooi breekbaar lied. Prince zingt met kopstem. Uitverkoren tot de release van een single, maar op na de test persing gecanceld. Snap ik wel, denk dat de track te mellow is om iets groots te doen in een hitparade.

9.The Continental (5:31)
Dit nummer was al in een snippet te zien en te horen geweest op een groot video scherm voor de D&P show begon. Dat zag er veelbelovend uit! Toen ik dit nummer eindelijk in zijn geheel kon beluisteren was ik niet teleurgesteld. Het is een rock achtig nummer, maar dan wel erg strak getrokken. Prince zingt grotendeels met kopstem, en het nummer werkt aanstekelijk. De climax is rustiger dan de song zelf, en daar horen we Carmen Electra! Ze had al een cd met Prince opgenomen, maar deze bijdrage is toch echt vele malen beter dan die hele cd. Een sexy klinkende Carmen verteld Prince hoe ze gedaan wil worden... Wie wil dat nou niet horen?

10.Damn U (4:04)
Dit nummer werd samen met sexy MF gespeeld tijdens de D&P tour. Waar sexy MF werkelijk binnen knalde, was dit nummer anders om voor het eerst te horen. Logisch ook, want het is geen stamper, maar een mooie crooner achtige ballad. Ben dit nummer dan ook pas gaan waarderen toen ik de versie van deze lp hoorde. Als je ooit iemand moet uitleggen waarom Prince een goede zanger is, dan is dit nummer echt het voorbeeld wat je kan laten horen. De man pakt lage en hoge noten, en het is live net zo. Zijn vocalen zijn werkelijk fantastisch op deze song! De tekst is ook weer erg mooi. Adore op SOTT vind ik een beetje vergelijkbaar. Hoe verzin je zulke romantische zinnen?
Damn u, you're so fine
Seems to happen to me each and every time we make love
I can't hold back, it's like havin' a hundred million little heart attacks
Damn u, baby you're so fine
Daar kan je mee thuis komen hoor..
Voor de b kant van Sweet baby werd een versie met saxofoon opgenomen (in plaats van gezongen tekst) maar door het cancellen van die single, ging die dus ook verloren. Dit nummer werd in de USA ook op single uitgebracht.

11.Arrogance (1:33)
Een kort, maar zeer krachtig nummer.
{That one's dedicated to all the lovers.This one's dedicates to the whores de toon is gezet! Prince zingt op een overspannen manier, maar gaat niet buiten de lijntjes. De bas in dit nummer is om te genieten.

12.The Flow (2:27)
Tony M krijgt zijn minuutjes. Het nummer in deze versie vind ik vele malen beter dan de versie die ik al kende van de bootlegs. Het is pittiger, en korter, dus acceptabeler. Prince opent de song met een lekkere rap, de man kan het echt wel. Tony schreeuwt wat, en dit doet me denken aan de live shows. Nu klinkt het nog, maar live kon hij het echt niet zoals op de plaat. Wel een lekker funky nummer.
Origineel was dit nummer bedoeld als afsluiter voor Prince & the New Power Generation - Diamonds and Pearls (1991) maar werd uiteindelijk weer verwijderd.

13.7 (5:09)
Een nummer wat alleen door Prince is ingespeeld. Voor de drum gebruikt hij een sample van Tramp (Lowell Fulson, ook mooi uitgevoerd door Otis Redding overigens). De akoestische gitaar klinkt lekker fris, en de zang vind ik erg mooi! Het nummer bevatte naar mijn idee enorm veel hitpotentie, en toen de single uitkwam had ik ook vertrouwen in een groot succes. Helaas had ik geen gelijk. Het nummer is echt alom gewaardeerd, maar in NL kocht men liever andere muziek blijkbaar. De cd single bevat nog een akoestische versie van het nummer, maar deze track verliest wat aan kracht in die uitgeklede vorm

14.And God Created Woman (3:18)
Het verhaal over de schepping van Eva, gebracht in een zeer jazzy jasje. Een zeer genietbaar nummer, en tevens een ode aan de vrouw. Mooi

15.3 Chains O' Gold (6:03)
Er is maar één Bohemian Rhapsody, en dat gaat nooit iemand meer overklassen. Ik weet niet of het zijn gedachte was om een soortgelijke track te maken, maar het lijkt er wel op. Het s eigenlijk de climax van de originele verhaallijn die in de plaat verwoven zat. Doordat de segues verdwenen, en dus ook het verhaal, is dit nummer meer een los nummer, dan een deel van het verhaal. Niet Prince zijn beste werk, maar de aflsluitende solo is dan wel weer verdomd lekker.

16.The Sacrifice of Victor (5:42)
my name is Victor zegt Prince in de segue die vooraf gaat aan de laatste track. Aangezien hij zijn naam in een symbool veranderde pakten sommige fans als meteen op dat Victor dus de nieuwe naam zou moeten zijn. Dit nummer bevestigde dat nog door de afsluiting my name will be Victor. Ik heb dat altijd een niet logische gedachte gevonden... Van Prince naar Victor? Nee, niet mogelijk. Gelukkig bleek het ook niet waar. Het laatste nummer maakt helaas geen indruk. Een funky beat die wel lekker is, maar ook overheerst. Tevens is het nummer druk gevuld met blazers, Tony M die er van alles door heen roept, en Prince die voornamelijk met een kopstem zijn verhaal brengt. Ik vind het een wat rommelig nummer.

Wederom een sterk Prince album. Niet alles is het niveau wat ik van Prince verwacht, maar als je elk jaar een album uitbrengt kan je dat ook niet verwachten. Het is de Prince keuring doorgekomen, dus hij zal 't wel goed gevonden hebben. Na dit album namen we gelukkig afscheid van de Home Boyz, en dus ook van Tony M. Ik vond het echt geen toevoeging aan de NPG. Dit album staat ook symbool voor de afsluiting van een succesvolle commerciële periode. Hierna werd Prince echt opstandig, en was promotie een stuk minder. Voordeel was dat Prince ging doen waar hij zin in had, en dus lekker productief bleef. Maar hij zat ook met zijn contract voor 7 albums bij WB tot 1999, dus werd de Prince liefhebber ineens van 2 kanten gevoed. Dit betekende ook dat Prince van zijn eigen kant totaal geen tegengas meer kreeg, maar van WB kant werden we ineens verwend met nummers uit de grote kluis van de man! Het waren mooie tijden