Album Recensie Prince - Come (1994)

Album Recensie Prince - Come (1994)

Het album waar Prince afscheid van Prince nam. De hoes lijkt een rouwkaart, waar de dood van Prince wordt aangekondigd. Het album stamt uit de tijd dat Prince ruzie had met Warner, maar net daarvoor met zijn volle verstand een dikke miljoenen deal had gesloten om 7 albums te releasen. Om zijn contract toch te dienen bracht hij materiaal uit wat al beschikbaar was via Warner. Op dit album staan een aantal tracks die al eerder zijn opgenomen, en dus ouder kunnen worden genoemd. Maar Letitgo was wel nieuw bijvoorbeeld. Het was wel een zeer interessante periode, want hij was erg productief, en door zijn issues met Warner kwam er veel uit! The most beautiful girl in the world was net zijn 2e nummr 1 hit geweest, en Prince was weer bekend bij het grote nieuwe publiek. Echter wilde hij uiteindelijk deze track niet op het album hebben. Iets wat Warner wel wilde. Maar ook hier geldt weer: Prince's wil is wet. Althans, niet helemaal, want het liefst had hij een paar weken na Come Prince - The Gold Experience (1995) uitgebracht. Daar stak Warner wel een stokje voor.

1.Come (11:13)
Dit nummer was al bekend, in een totaal andere muzikale versie. Die eerdere versie heeft een dreigende basloop, en is minder R&B getint. Ik prefereer die versie persoonlijk. Mede door het feit dat ik niet veel met R&B heb. Ondanks dat vind ik de vocalen op deze track wel heel erg mooi. Prince zingt goed, en aan het eind erg hoog. Het nummer duurt naar mijn smaak wel net iets te lang. De tekst en titel laten niks te fantaseren over. Het is duidelijk wat Prince wil, je een muzikaal orgasme geven. De opwarmer is bij mij helaas niet helemaal gelukt.

2.Space (4:28)
Weer een R&B getinte track. Ik ben er niet kapot van. De Universal Love Remix die later zou verschijnen op de cd single vind ik funkier, en lekkerder.(maar nog steeds té veel R&B) De zang is wat opgewekter, de bas is opzwepender. Van deze album versie vind ik het een te tam nummer, en ik ben nog steeds niet echt enthousiast.

3.Loose! (3:26)
Op de LP is dit de 3 track. (op de cd is deze gewisseld met Pheremone) (ik heb de promo lp)
Ik wordt wakker! Prince schreeuwt, en dat heeft altijd mijn interesse. Een dance beat opent de muziek. Ik ben geen kenner, maar dit is de wat hardere house muziek? Mooie gecombineerd met een paar weergaloze solos op gitaar! De agressieve Prince is er. Ik hou ervan! Lekker nummer!

3.Pheromone (5:08)
Ik word helaas niet op mijn wenken bediend. De indringende drum is interessant, maar ik vind dat het nummer maar doorsleept, en niet op gang komt. De kopstem doet het ook niet echt voor me.

5.Papa (2:48)
Net als in de film Purple Rain is ouderlijk geweld het thema van deze track. Van die film werd gezegd dat niet alles biografisch was, maar als ik de tekst van deze song hoor, had papa Nelson misschien toch losse handjes? Het is maar gissen, maar ik vind het bijna geen toeval meer. De opbouw van het nummer bevalt me. Prince vertelt met zijn praat stem, en zingt het refrein. Ouders krijgen ook nog een tip: [i]don't abuse children - or else they turn out like me[/i]. Staat genoteerd.

6.Race (4:28)
Een funky track waarop Prince rapt, in de stijl van Sexy MF. Het nummer swingt, heeft een lekkere bas, maar grijpt me toch niet helemaal bij de keel. Ik kan er geen vinger op leggen waarom dat is. Ik vind 'm net te glad misschien.

7.Dark (6:10)
Een ballad, weliswaar in Prince stijl, maar ook dit nummer vind ik op één of andere manier te gepolijst.

8.Solo (3:48)
Een vocaal hoogtepunt van Prince. In de stijl zoals hij het destijds al eens deed op de b-kant van Purple Rain, God. Ik vind het een erg indrukkwekkend nummer. Ogen dicht, en genieten van de prachtige stem van Prince. Met dit nummer laat hij horen wat hij allemaal kan. En live is dat niet anders. Het zal voor velen een skip moment zijn, voor mij is dit echt wonderschoon

9.Letitgo (5:32)
De 1e single van de plaat. Ook deze is erg R&B getint, iets wat in die periode hot was, en wellicht dacht Prince daarmee te scoren. Het nummer is aanstekelijk, en ligt goed in het gehoor, maar ook hier wordt ik niet warm van. Ten tijde van the gold experience tour werd het nummer ook live gebracht. Dat maakte zeker geen indruk.

10.Orgasm (1:39)
Het beoogde orgamse wordt door de dame (Vanity in dit geval) wel bereikt, maar mijn muzikale orgasme blijft uit. We horen Vanity kreunen naar een hoogtepunt. Haar geluid is afkomstig van het nooit officieel (maar overal circulerende) uitgebrachte nummer Vibrator. Terwijl zij al in "den Here" was, had Prince blijkbaar de rechten om haar gekreun alsnog op een plaat te zetten. Ach we hadden het al gehoord op Lady Cab driver, en zo schokkend is het allemaal niet. Op de achtergrond hoor ik de solo die ik ook hoor op Prince - Controversy (1981) tussen de nummers Private joy en Ronnie, Talk to Russia. Is dat dan een symbolisch afscheid van de oude Prince? Een afscheid met een climax, dat wel..

Dit album heeft teveel R&B invloeden voor mij persoonlijk. Nummers als Endorphinmachine en Interactive haalden het album niet, wat het gitaar gehalte dus met 2 songs naar beneden haalt. Met Papa, Loose en Solo heeft het album 3 topnummers voor me, en de rest is acceptabel, maar niet steengoed.Gelukkig kwam in dat jaar ook Prince - The Black Album (1994) uiteindelijk officieel op cd uit, dus het was toch nog een mooi Prince jaar!