zondag 22 mei 2016

Album recensie Prince - The Gold Experience (1995)

Album recensie Prince - The Gold Experience (1995)

 
 
 
Onderstaande recensie schreef ik in november 2015, dus nog bij leven van Prince. Het kan dus zijn dat ik een aantal zinnen heb geschreven als hij nog zou leven. Omdat het hier gaat om een stuk geschreven vanuit mijn beleving, zonder het extra sentiment van zijn tragische dood, heb ik het stuk zo gehouden, zoals hij oorspronkelijk is geschreven.

Het ware vage tijden, Prince wilde geen Prince meer zijn, maar veranderde zijn naam (niemand wist in wat). Echter werd de man ook enorm productief, en dat was dus smullen voor liefhebbers als ik. Dit album was dus in feite het debuut album van Prince als symbol. Niet slecht voor een "deabutant". De tour die volgde voor dit album was voor mij heerlijk. Heel veel gitaar werk, en lekker veel nieuw werk vooral. De mensen die kwamen voor Purple Rain kwamen bedrogen uit. (ik hoor ze nog zeiken in Den Bosch, ik kende geen een nummer... Pfff)

1.P Control (5:59)
Prince was dood als artiest, en voor degene die hier nog aan twijfelden, herhaalde Mayte de mededeling nog een keer: Prince est morte. Dat is dan duidelijk. Wat er volgt is een typisch Prince nummer . De titel zegt al genoeg, en het nummer is meteen raak! Een rappende Prince, met in het refrein een lekker hoog opstandige Prince. Normaal ben ik niet zo van de rap songs, maar als Prince het doet kan ik het goed aanhoren. Dit nummer overstijgt dat goed zelfs, ik vind het een enorm lekker nummer. Ladies. you are, was and always will be Pussy control


 2.NPG Operator (0:12)
De segues op de plaat zijn wel leuk, en maken er een soort van verhaal van, maar uiteindelijk worden ze vervelend. Nooit echt begrepen waarom dat in deze periode zo nodig moest.

3.Endorphinmachine (4:06)
Een nummer wat opgenomen werd voor Prince - Come (1994) maar het album niet haalde. Dat is jammer, want dat had de plaat zeker beter gemaakt. Gelukkig komt het hier dan toch nog goed. Het is een lekkere rocker (live nog rauwer) met een lekkere felle Prince (vocaal).
Dit nummer verveelt geen moment, en moet (bij voorkeur) op een zeer luid volume worden afgespeeld.


 4.Shhh (7:17)
Dit nummer kende ik van Tevin Campbell - I'm Ready (1993). Echter was datniet veel soeps in deze uitvoering. Gelukkig bracht Prince het zelf nog uit op dit album, Een heerlijke sexy ballad, met weer een tekst die niks te raden over laat. Hij speelt het anno nu nog steeds regelmatoig live, en dat is altijd genieten. Die solo's worden mooier, langer en heftiger. Inmiddels een klassieker in het Prince repertoire. Overigens is het drumwerk van Michael Bland op dit nummer ook erg de moeite waard

 5.We March (4:49)
Deze track heeft een typisch jarig 90 geluid. Dat is de reden dat ik dit nummer ook niet echt fantastisch vind. Zangeres, en dochter van Marvin Nona Gaye (ook te horen op het nummer Love sign) doet de backing vocals op dit nummer. De combinatie tussen deze 2 stemmen werkt wel mooi. Het nummer zelf vind ik teveel onder het niveau van Prince zijn kunnen duiken. Te makkelijk

6.NPG Operator (0:17)
...
7.The Most Beautiful Girl in the World (4:25)
Prince scoorde zijn 2e nummer 1 hit in Nederland met dit nummer. Toen dit werd uitgebracht was dat de 1e release buiten Warner om. Voor deze single werd erg veel promotie gedaan (grote posters e.d.) en dat had dus zijn effect. Van dit nummer zijn veel verschillende versies verschenen. Toen dit op single uitkwam zou het nummer niet op een album verschijnen werd gezegd. Later kwam Prince - The Beautiful Experience EP (1994) uit, en nog een jaar later dus ook te vinden op dit album. De versie op deze plaat vind ik wel de mooiste. Mooi die break halverwege, en het langere einde. De clip laat een Prince zien (met Slave op zijn wang) die lijkt alsof ie heel erg ziek is (vind ik) erg dun, en hij ziet er slecht uit. De song was in ieder geval voer voor vooral Sky Radio, en Prince had weer een groot publiek voor zich gewonnen.


 8.Dolphin (4:59)
Na het succes van voorgaand nummer had Prince er slim aangedaan dit nummer op single uit te brengen. Er was een videoclip van die met zeer grote regelmaat op de Nederlandse tv werd uitgezonden. Ik was destijds werkzaam bij een cd winkel, en heb echt enorm veel vraag naar de single gehad. Echter was die er dus niet. Deze cd was ook nog niet uit (kwam pas 1 jaar later). Beetje krom dus, promotie clip, maar geen fysieke release. Een gemiste kans. Een collega van me was een groot (hard) rock liefhebber en vond Prince maar niks. Maar toen hij dit nummer hoorde kwam hij me speciaal vertellen dat hij de solo in dit nummer echt weergaloos vond. Dat was voor mij echt een mooi moment! En hij had gelijk. Dit nummer klopt aan alle kanten, en die solo IS weergaloos. Muzikaal en vocaal gezien bevalt dit nummer me enorm. Absoluut één van de Prince top 10 tracks voor mij. De teskst is naar mijn idee een sneer naar Warner. to your ways I will not dance




 9.NPG Operator (0:19)
....
10.Now (4:30)
but that was then, this is...NOW Prince wil benadrukken dat er een nieuwe periode is aangebroken.
Ook dit nummer was al bekend via bootlegs, ruim voordat hij uiteindelijk op dit album verscheen. Prince rapt weer, maar op een heerlijk felle manier. De song is enorm funky, probeer maar eens stil te zitten. Een soortgelijk nummer (days of wild) was ook bestemd voor dit album, maar haalde het uiteindelijk niet. Deze is terug te vinden op : Prince - Crystal Ball (1998) (in een live versie)

11.NPG Operator (0:31)
...
12.319 (3:05)
Ook al bekend via de bootlegs. Maar wat was het fijn om het nummer nu in goede kwaliteit te kunnen horen. Prince met kopstem bezoek een hotelkamer, 319. En daar wacht een lekker snoepje op hem, die allerlei truukjes kan met haar benen (Baby, how did you get your legs to do that?). Hij is de fotograaf, die zich probeert in te houden. Volgens Prince is het nummer geschreven met Elizabeth Berkley als inspiratie. Zij speelde in de film Showgirls (waar dit nummer ook in zit) waar ook wat Prince muziek in zit.
Het einde van het nummer doet vermoeden dat het niet alleen bij foto's maken is gebleven. Muzikaal lekker funky en rockend. Lekker

13.NPG Operator (0:09)
...
14.Shy (5:03)
Een lekker laidback nummer, met Prince op mooie lagen vocalen. Een lekker relaxte gitaartje. Geen hoogvlieger, maar gewoon een prettig nummer om te luisteren. Ik heb me wel altijd gestoord aan een geluid wat er te horen is in het nummer, net alsof het een heel slechte MP3 opname betreft. Kan niet precies uitleggen, maar het is een lelijk geluid.

15.Billy Jack Bitch (5:31)
Een sneer naar een columnist (Cheryl Johnson, of wel C.J. Bill Jack Bitch zoals je ergens in het nummer hoort) uit Minneapolis, die zich nogal vaak neagtief uitliet over Prince. En als Prince pissig is, schrijft ie de lekkerste songs, getuige ook weer dit nummer. Lenny Kravitz verzorgt de achtergrond vocalen, al wordt hij niet genoemd in de credits. Het nummer swingt als een achterlijke, en nodigt me meteen uit om lekker hard mee te zingen. Prince in vorm, de blazers zijn zo enorm funky aan het einde van het nummer, dit is sterren restaurant niveau!



 16.I Hate U (5:53)
Haat en liefde liggen zo dicht bij elkaar, en dat laat Prince in dit nummer goed horen. Hij is gekrenkt door een dame (vreemd gegaan), en ze moet boeten. Dat boeten, dat moet op een (uiteraard) sexuele manier. Prince zal haar eens leren...
Maar uiteindelijk kan hij er niet uitkomen, I hate you, Because I love you But I can't love u Because I hate u. Moeilijk dillema. Het levert wel een heerlijk nummer op met als climax een weergaloze solo op gitaar.

17.NPG Operator (0:44)
...

18.Gold (7:22)
De titel track is altijd één van mijn favoriete nummer geweest. Vocaal gezien vind ik het echt heel erg mooi. De melodie is ook pakkend, en muzikaal gezien erg radio vriendelijk. Toch deed de single helemaal niks. Voor mij onbegrijpelijk. De solo aan 't eind is waanzinnig, ik kan 'm niet vaak genoeg horen. Deze Prince hoor ik zo graag.


 Prince was in deze periode lekker rebels, en dat mondt vaak uit in heerlijke nummers. Dit album is er een voorbeeld van. Erg veel goede tracks, maken dit gewoon een erg goede plaat. De timing van de release was erg ongelukkig. Er zat meer dan één jaar tussen de hit most beautiful girl en Dolphin video clip release. Dat is weer typisch Prince. Hier had hij veel meer van kunnen verkopen dan nu het geval is. Voor mij als liefhebber boeit dat verder niet, dit album behoort tot zijn beste werk. Nog steeds.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten