Album recensie David Bowie - Tonight (1984)

Album recensie David Bowie - Tonight (1984)

Na Let's dance had ik Bowie in de peiling. Toen Blue jean op single uitkwam was ik weer onder de indruk, en begon steeds meer interesse te krijgen in de muziek van deze geweldenaar. Ook deze LP was destijds veel te duur voor me om te kopen, (want ik wilde zoveel hebben) en deze hoes vond ik zo enorm indrukwekkend, dat de aantrekkingskracht van de etalage waarin de plaat lag opgesteld heel erg groot was. Toch heb ik het album pas in de jaren 90 werkelijk gekocht.

1.Loving the Alien (7:10)
Een plaat die opent met een nummer als deze schept hele hoge verwachtingen. Voor mij is dit Bowie's beste nummer. Niet omdat er geen één nummer in de buurt komt, maar gewoon omdat ik vind dat de man vocaal zo enorm mooi exceleert hier! Die opbouw naar het refrein, dat schreeuwerige, ik krijg er nog steeds kippenvel van. Daar komt bij dat ik het qua melodie ook gewoon een topnummer vindt. De Dance mix vind ik nog een stuk mooier, maar de versie op deze plaat maakt al indruk genoeg. Al sinds de release mijn ultieme Bowie favoriet. Tina Turner schijnt op dit nummer ook meegewerkt te hebben, maar ik kan haar niet ontdekken.

2.Don't Look Down (4:10)
Een cover van een Iggy Pop nummer. Ik ken het origineel niet, dus kan dit nummer blanco beluisteren. Een laid back reggae achtige sound, maar dan met een jaren 80 sound eroverheen. Iets te elektronisch voor reggae. Het is geen hoogstaand nummer, maar de stem van Bowie redt het nummer, want dat houdt het interessant.

 

3.God Only Knows (3:07)
Weer een cover, deze keer van the Beach Boys. Ik ben geen groot liefhebber van die band, maar dit nummer is natuurlijk een pareltje. Bowie kan niet heel veel fout doen, maar ik denk dat hij beter van dit nummer had kunnen afblijven. Hij zingt het onnatuurlijk laag, en als ie dan hoger gaat klinkt het wat geforceerd, gemaakt, nep. Nee, dit is niet echt een succes. Heel slecht is het ook niet, maar hier blijkt dat ook Bowie wel eens foute besluiten neemt.

 

4.Tonight (3:45)
Tina Turner is op dit nummer wel duidelijk aanwezig (in tegenstelling tot op Loving the alien) Dit nummer kende ik eerder in de live versie. Dat vind ik vergeleken met deze versie dan ook een sterkere uitvoering. Waarschijnlijk omdat dat de eerste was. In Nederland werd het zelfs een nummr 1 hit!  Het nummer zelf is origineel opgenomen door Iggy Pop, en Bowie vond het blijkbaar nodig om het ook opnieuw voor zichzelf op te nemen. Waar dat met China girl nog fantastisch uitpakte, is dit een wat gemiddeld liedje. Neemt niet weg dat het in je hoofd blijft zitten, en je toch mee gaat zingen, of je nou wilt of niet.

 

5.Neighborhood Threat (3:13)
Na 2 nummers van Iggy Pop is het nu de beurt aan nummer 3. Eindelijk een uptempo nummer met wat rock invloeden. De jaren 80 stempel is erg duidelijk aanwezig op dit nummer, dat maakt het wat gedateerd, maar ik vind het geen slecht nummer.

 

6.Blue Jean (3:12)
Samen net Loving the alien het prijsnummer van het album. Weer is het refrein het deel wat me bij de strot grijpt. Bowie trekt zijn strot open en schreeuwt het heerlijk uit, met een mooie snik in zijn stem. De mooie herkenbare Bowie blazerssectie op de achtergrond maakt het tot een mooi geheel. Heerlijk nummer.

 

7.Tumble and Twirl (4:59)
Het is tijd voor een potje funk! De bas op dit nummer is erg lekker. Het zou ook zo een Red Hot Chili Peppers trek kunnen zijn. De inzet naar het refrein laat het nummer ineens wat inkakken. Dat is wel knap met zo'n funky nummer. Het nummer houdt mijn aandacht wel vast, maar ik weet niet zo heel goed wat ik er van moet vinden. Het is meer dan middelmaat, maar minder dan goed. Wederom is het geluid van Bowie de reddende factor, samen met het grappige Zuid Amerikaanse sausje wat er over het nummer heen werd gegoten.

 

8.I Keep Forgetting (2:36)
Wederom een cover, deze keer niet van Iggy Pop, maar van een jaren 60 song. Het nummer heeft qua melodie wel potentie om leuk te zijn, maar muzikaal vind ik het was slap. Het is rock 'n roll, wat niet als rock 'n roll klinkt. Het is te plastisch.

 

9.Dancing with the Big Boys (3:34)
Iggy Pop speelt een grote rol op deze plaat, en op de afsluiter mag hij dan een nootje meezingen. De invloed van Pop zorgt op deze b-kant wel voor een rock sound, en dat is wat de plaat nodig heeft. Toch zorgen de blazers er voor dat het rock sausje enigszins teniet wordt gedaan. Helaas weer niet echt een heel sterk nummer.

 

Deze plaat bevat voor mij 2 Bowie toppers, Blue Jean en Loving the Alien. Het is dan ook wat teleurstellend dat de rest van het album dat niveau van geen kant meer haalt. Het is allemaal niet bar slecht, maar erg memorabel wordt het ook niet meer. De LP bevat de bonus tracks This is not America (wat voor mij na Loving the Alien zijn beste nummer is) en Absolute beginners niet. Deze nummers kwamen ook pas na dit album uit, maar hadden het niveau van het album wel enorm omhoog kunnen trekken. Alleen het feit al dat Bowie veel nummers gebruikt die hij eerder voor Iggy Pop schreef lijkt aan te geven dat hij dit album wellicht heeft moeten opnemen onder druk van de platen maatschappij? Let's dance was commercieel een groot succes, dus ik kan me voorstellen dat ze hem geforceerd hebben om snel met nieuw werk te komen. Wat dus resulteert in dit wat slappe resultaat. Het is maar een wilde gok, maar kan me er echt wat bij voorstellen.
Toch geef ik de plaat een krappe voldoende, 3 uit 5 sterren, vanwege de aanwezigheid van die 2 toppers.